RECENZJA: Veronica Roth, Niezgodna [Divergent, 2011]

Przed sięgnięciem po książkę Niezgodna wiedziałem tylko, że jest ona największą rywalką (jeśli można tak to nazwać) Igrzysk Śmierci oraz bardzo udanym debiutem dwudziestoczteroletniej Veroniki Roth. Już po przeczytaniu kilku pierwszych stron byłem przekonany, że dobrze zrobiłem wybierając tę książkę.

Altruizm (bezinteresowność), Nieustraszoność (odwaga), Erudycja (inteligencja), Prawość (uczciwość), Serdeczność (życzliwość) to pięć frakcji, na które podzielone jest społeczeństwo zbudowane na ruinach Chicago. Każdy szesnastolatek przechodzi test predyspozycji, a potem w krwawej ceremonii musi wybrać frakcję. Ten, kto nie pasuje do żadnej, zostaje uznany za bezfrakcyjnego i wykluczony. Ten, kto łączy cechy charakteru kilku frakcji, jest niezgodny – i musi być wyeliminowany.

Jak łatwo się domyślić, taka właśnie jest główna bohaterka. Szesnastoletnia Beatrice dokonuje wyboru, który zaskoczy wszystkich, nawet ją samą. Porzuca Altruizm i swoją rodzinę, by jako Tris stać się twardą, niebezpieczną Nieustraszoną. Będzie musiała przejść brutalne szkolenie, zmierzyć się ze swoimi najgłębszymi lękami, nauczyć się ufać innym nowicjuszom i przekonać się, czy w nowym życiu, jakie wybrała, jest miejsce na miłość. Ale Tris ma tajemnicę, której musi strzec przed wszystkimi, bo wie, że jej odkrycie oznacza dla niej śmierć.

Przez wielu krytyków Niezgodna została wybrana książką roku w kategorii fantastyka. Również moim zdaniem była to najlepsza książka z tego gatunku, którą przeczytałem w zeszłym roku. Veronica Roth doskonale dopracowała tę powieść i trudno uwierzyć, że to jej debiut. Wszystkie opisy są niezwykle realistyczne, ale nie przedłużają lektury. Podobnie jest z samą akcją, która jest bardzo przemyślana i oryginalna. Każda frakcja to tak naprawdę ludzkie charaktery, więc czytelnik może upodobnić się do którejś, a nawet kilku. Ten zabieg zdecydowanie przybliża relację pomiędzy czytelnikiem a książką. Czytając tę powieść, dzięki narracji pierwszoosobowej jesteśmy niemal oczami głównej bohaterki. To wielka sztuka opisać wszystko tak realistycznie i barwnie, a przy tym nie nudzić czytelnika długimi opisami. Nic więc dziwnego, że Niezgodna oraz druga część zatytułowana Zbuntowana ma tak wielu wielbicieli na całym świecie. Veronica Roth przedstawia futurystyczny obraz Chicago, w którym nie chciałbym mieszkać. Natomiast poznawanie samej historii Tris sprawia wiele przyjemności i nie pozwala oderwać się od lektury.