RECENZJA: Eva Völler, Magiczna gondola [Die magische Gondel, 2011]

Przyznam się otwarcie, że literatura fantastyczna nie jest w moim guście. Zazwyczaj omijam ją szerokim łukiem i czasami jakaś pozycja rodem fantasy potrafi przykuć mój wzrok intrygującą okładką. Nie ulegam jednak temu jakże płytkiemu czarowi i ostatecznie niewzruszona nawet nie wyciągam po nią ręki. 

Z Magiczną gondolą stało się jednak inaczej. I to nie ze względu na niebanalną okładkę, ale zainteresowanie fabułą. Uległam. Nie żałuję. 

Już od pierwszej strony Magicznej gondoli byłam nią na tyle zaabsorbowana, że ciężko było przerwać mi jej lekturę. Strona po stronie zagłębiałam się coraz mocniej w przeszłości, do której czytelnik przenosi się za sprawą głównej bohaterki - Anny - i tajemniczego podróżnika - Sebastiano. Początkowa akcja, osadzona w teraźniejszości, nie jest wielce pochłaniająca. Raczej typowa dla wprowadzenia w sedno fabuły. Później zaś mamy do czynienia z bardzo ciekawym zwrotem akcji, a mianowicie z przeniesieniem się Anny w czasie, a dokładnie do XV wieku. Główna bohaterka chce jak najszybciej wrócić do teraźniejszości, jednakże nie jest to takie proste. Wszystko, co się wydarzyło miało głębszy sens, a powrót może okazać się niebezpieczny. Z pomocą przyjdzie oczywiście tajemniczy Sebastiano oraz inni bohaterowie, ale czy Annie uda się wrócić do teraźniejszości?

Magiczna gondola urzekła mnie niepowtarzalnym klimatem, wspaniałą kreacją bohaterów oraz wartką akcją. Udało mi się wyzbyć uprzedzeń z racji, iż jest to literatura fantastyczna i mogłam tym samym przeżyć niesamowitą przygodę poza czasem. Godny pochwały jest również styl autorki i oczywiście kreacjonizm. Lekka, nierealna opowieść, w sam raz na długie jesienne wieczory. Ja bynajmniej spędziłam w jej towarzystwie miło czas i polecam ją Wam serdecznie!

Za książkę serdecznie dziękuję wydawnictwu Egmont