Ale książka!

Po dobrze przyjętej Ślebodzie przyszedł czas na kolejny kryminał państwa Kuźmińskich, zatytułowany Pionek . Tym razem autorzy zabierają czytelnika na Śląsk, a dokładnie do Gliwic, gdzie dochodzi do morderstwa studentki Politechniki Śląskiej, Michaliny S.  Zwłoki młodej kobiety zostają znalezione w gliwickim parku Chrobrego. Sposób w jaki zginęła przypomina mieszkańcom sprawę z dawnych lat, gdy na terenie Gliwic grasował Wampir z Szombierek. Czy zbrodnie seryjnego mordercy i aktualna sprawa zabójstwa Michaliny S. faktycznie mają ze sobą coś wspólnego? Żeby się tego dowiedzieć musimy zbadać wszystkie tropy, ale również wrócić do przeszłości i bacznie przyjrzeć się pominiętym wówczas szczegółom. Śledztwo poprowadzą nie tylko policjanci, ale również para głównych bohaterów - antropolożka Anna Serafin i dziennikarz Sebastian Strzygoń. Zasugerowana powyżej złożoność powieści została zasygnalizowana już w tytule, gdyż tytułowy pionek to zarówno bohater, jak i figura retoryczna. N

Jak zapewne dobrze wiecie, uwielbiam literaturę obyczajową. Najbardziej naszą rodzimą, lecz bycie recenzentem zobowiązuje również do poznania zagranicznej prozy. Moją ulubioną pisarką jest oczywiście Maria Nurowska, która potrafi oczarować czytelnika prostą formą, w której kryje się głęboka treść. Od literatury obyczajowej oczekuję ciekawej historii, bliskiej prawdziwemu życiu, oraz równie prawdziwych bohaterów. Takich, których faktycznie możemy spotkać każdego dnia. Uwielbiam również, gdy książka potrafi skupić na sobie moją uwagę od pierwszej strony i pozwala na poznanie jej treści nawet w jeden wieczór. To oczywiście zasługa lekkiej narracji, która nie męczy po pierwszym rozdziale, lecz skutecznie prowadzi czytelnika ku dalszym wydarzeniom. Wszystkie powyższe cechy dobrej powieści obyczajowej odnajdziemy w najnowszej pozycji Hanny Dikty pt. We troje . Agata - główna bohaterka książki - prowadzi wraz z mężem nadmorski pensjonat. Czuje się spełniona i wiedzie szczęśliwe życie u

W krainie wodospadów to trzeci i ostatni tom żywiołowo napisanej trylogii autorstwa Sofii Caspari. Pisarka przenosi czytelnika w świat silnych kobiet, którym nie straszna była walka o własny los. W świecie tym odnajdziemy również ukryte pragnienia oraz zapierające dech w piersiach krajobrazy XIX-wiecznej Argentyny. Jednym z nich jest wodospad Iguazú położony na granicy argentyńsko-brazylijskiej. To właśnie nad owym wodospadem mają miejsce nader dramatyczne wydarzenia rozpoczynające akcję trzeciego tomu trylogii. Clarissa, bohaterka powieści walczy o własne życie po tym jak chwilę wcześniej dwóch zbirów zastrzeliło jej męża, Javiera. Kobieta kurczowo trzyma się gałęzi nad porywistą rzeką. Niestety opuszczają ją siły i bezradnie daje się ponieść jej nurtowi. Na szczęście woda wyrzuca ją na brzeg, gdzie kobietę znajduje pewien mężczyzna. Zaniepokojony jej stanem, postanawia pomóc Clarissie. Okazuje się, że jej wybawca ma na imię Robert i jest lekarzem. Młody mężczyzna postanawia za